Тойда ішкен бір күн мас,
Есі жоқтар күнде мас.
Құл болып кетпе жаманға,
Еріп кетпе арамға.
Шын иманың бақыт қой,
Өтірік мақтаннан аман бол.
Сағынба той ас күлкіні,
Боқ сөздерден аман бол.
Заманың қарасұр түлкі ғой,
Бар тірегіміз иман ғой,
Зұлымдық барын ұмытпа,
Ақылмен соны ұқпақ қой.
Өмірден күдер үзгендер,
Өзіне-өзі қол салар.
Өзін төмен санағандар,
Өзін-өзі қор қылар.
Тірегің болса туысың,
Бақыттысың дəл солай.
Қамқор менен мейірім,
Алланың өзі дəл сондай.
Байлықтан күдер үзгендер,
Кедейшілікке тап болар.
Өзгені төмен санағандар,
Тəкаппарлыққа тап болар.
Құдай барын ұмытқандар,
Залымдарға тап болар.
Сабрдың барын ұмытқандар,
Күпірлікке тап болар.
Дүниеге адам тояр ма?
Ел қамын біреу ойлар ма?
Біреудің тілеуін тілер ме?
Байлық пен атаққа тояр ма?
Уақытты біз қашан шыныменен,
Иманға жаратымыз ғылымменен.
Жауапты жұмыс осы деп,
Ғибрат болсын осыменен.
Өнеге тəлімнің төресі
Жақсы адам көп болса,
Айналамыз нұрға толған.
Жаман адам көп болса,
Айналамыз быт-шыт болған.
Жақсы адам нышаны,
Жанын семіртіп əуре болған.
Жаман адам нышаны,
Тəнін семіртіп əуре болған.
Иманды адам көп болса,
Ізгілік қоғам орнаған.
Имансыз адам көп болса,
Жауыз қоғам орнаған.
Иманды адам нышаны,
Жақсылықпенен жарысар.
Имансыз адам нышаны,
Мал дүниемен жарысар.
Ізетті өскен ұл бала,
Ар мен намыстың жөнін білер.
Ибалы өскен қыз бала,
Əдеп пен ұяттың жөнін білер.
Өнеге тəлімнің төресі,
Тəрбие көрген биязы болар.
Биязылық мінездің көркемі,
Таудың шыңы осы болар.
Ғибрат тəлім алғандар,
Жаны жарық нұр болар.
Имансыз тəрбие алғандар,
Болшағы күмəнді болар.
Көкірегі сауатқа толса егер,
Бала-шаға бағың болар.
Əдепті боп өссе егер,
Құлпырып əрдайым жүретін болар.
Балалар жақсы болсыншы,
Залымдардан қорғайық.
Өнеге көрген болсыншы,
Көңіл бөлуден шаршамайық.
Түбінде сорың болудан,
Құдайым бізді сақташы.
Тек Жақсының артынан,
Әрдайым ұрпақ ерсінші.
Жақсы отбасы белгісі,
Татулық пенен сыйласу.
Жаман отбасы белгісі,